In de oude stad is vooral het theehuis een hoogtepunt. Ik moest er vooral heel hard lachen om al die toergroepen die achter hun gids aanliepen. Die liep met een grote vlag voorop, een headset op z’n kop en een speaker op z’n rug! En men maakt er vooral foto’s van elkaar. Levert vermakelijke taferelen op.
Dus snel weg en op zoek naar de oudere en meer authentieke delen. Al snel verdwaalde ik in kleine steegjes. De sfeer is er nog steeds herkenbaar van het China dat ik 12 jaar geleden zag. Het deed me een beetje denken aan de oude hutongs in Bejing. Mijn aanwezigheid baarde geen opzien, maar toch was het niet gewoon dat een toerist er rondliep. Met veel glimlachen en “ni hao” kreeg ik makkelijk contact. Niemand spreekt er Engels, maar ik was welkom. Kinderen zwaaien en gaven handjes en ik mocht overall kijken. De huizen zijn er oud, donker en stoffig, Het leven speelt zich buiten af. Daar is de gootsteen, wordt gekookt, zit men op krukjes en maakt iedereen een praatje. Ik vermoed dat de meeste huizen geen riolering hebben, gezien het aantal openbare wc’s en wasruimtes (en bijbehorende geur!) Over de straten een eindeloze wirwar van electriciteitsdraden, airco’s, een enkele sateliet. En heel veel was. Iedereen droogt z’n was op straat, in hofjes, waar maar mogelijk.
Hier en daar straatmarktjes, overall fietsen en scooters. In hofjes en op daken wat planten. Een gemoedelijke sfeer, die soms tot ontploffing komt. Ik weet niet waarom maar op een straathoek was ruzie uitgebroken. Dat gaat er niet zachtzinnig toe. Naast heen en weer gescheld, ook een paar klappen. Iedereen erom heen en zich ermee bemoeien. Gezichtsverlies door zulke reacties is niet gebruikelijk in China, maar kennelijk kan de sfeer toch ineens explosief worden…
Rondom deze deze oude wijkjes ook veel nieuwe woontorens. Misschien voor ons toeristen niet zo “pitoresk” en origineel, wel begrijpelijk dat je uit deze “oude zooi” zou willen.
Na wat gedwaal de metro genomen. De shanghai metro is wauw! Ok, pas gebouwd, maar snel te begrijpen, zelfs de kaartjesautomaat. Overstappen is ook een eitje, dankzij grote pijlen met kleur en nummer op de vloer. Toppertje!
's Middags hip Shanghai. Achter de winkelstraat met alle dure merken ligt een klein wijkje met oude huisjes en hofjes. Helemaal gerenoveerd tot nu hippe restaurants met leuke terrassen.
Van daar een wandeling gemaakt door de wijk die ook wel French Consession heet. Stamt uit het verleden toen de Fransen (en later ook de Britten en Amerikanen) een eigen stuk land buiten de stad kregen toegewezen voor handelsmogelijkheden. Dit deel deed me denken aan Hanoi: Door platanen omzoomde straten (bomen met die herkenbare bast) en oude franse villa’s. Sommigen zijn prachtig gerenoveerd en zijn nu de huizen van rijke Chinezen.
Overal kleine mooie winkels, niet goedkoop overigens. Het is er groen, met ook een mooi park. Iets verop weer zo’n oud wijkje. Omdat de gemeente een aantal jaren geleden even niets met het gebied wilde doen, liet men kunstenaar toe. Nu zijn er veel galleries, gezellige terrassen en souveniershops. In deze straatjes zie je wat er gebeurt als je die nauwe steegjes van de oude stad wilt behouden en renoveert, de oude sfeer verdwijnt, maar er komt een nieuwe hippe sfeer voor terug. Want het zijn niet de buitenlanders, maar vooral de Shanghainezen die hier rondstruinen.
Vanavond zou ik eten en een drankje in de hoogste bar van Shanghai, Cloud 9 in de een na hoogste toren in het Pudong gebied. Wat een duffe zooi was het daar. OK, geweldig uitzicht, maar donker en ongezellig. Dus snel weer de stad in richting de Bund. Ik vind het nog moeilijk om gezellige plekken te vinden, dus na wat rondzwerven, weer terug in het hostel en een biertje hier in de bar. En even een verhaaltje schrijven voor jullie….
Als het lukt, voeg ik hieronder nog wat foto's toe...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten