Het was zwaar bewolkt, goede dag voor een museum. Op naar het MoCa, het museum voor moderne kunst. Tot mijn teleurstelling vond ik binnen pas uit dat de gehele collectie had plaatsgemaakt voor een tentoonstelling over 25 jaar Pixar, de maker van tekenfilms als Toystory, Finding Nemo etc. Toch een hele leuke ochtend gehad, met uitleg over het creatieve proces van de eerste tekeningen in houtskool en pastel tot aan de realisatie. Niets Chinees aan, maar wel zeer entertaining.
Toen ik buiten kwam miezerde het en nam de metro richting het noorden van de stad, naar een wijkje met allerlei galeries van moderne Chinese kunstenaars. Was ooit een fabrieksterrein langs de Shuzhou kreek, maar toen de gemeente alle fabrieken de stad uit verplaatste, zagen kunstenaars er mooie atelierruimte voor weinig geld. Het groeide uit tot een ware broedplaats van wat nu de 'Generatie Y' heet, moderne meestal avantgardistische kunstenaars. Zij nemen het dagelijks leven als uitgangspunt; tv, games, nieuwe technologische ontwikkelingen, films. Politiek staat ver weg, hoewel het vaak impliciet als ironische touch terugkomt.
Nu vind je op dit terrein een wereld van galeries met bekende en onbekende kunstenaars. Naast galeries ook kledingwinkels, bookwinkels, cafés en designstudios. Ik zwierf door de fabriekshallen met in hoekjes en gaatjes galeries. Vaak was de kunstenaar zelf aanwezig, maar die spraken nooit Engels. Altijd werd er een klein meisje bij getrokken die vertaalde. Veel informatie kreeg ik niet, maar wel stralende gezichten als ik zei dat ik het mooi vond.
Opvallend veel werk is realistisch of surrealistisch, weinig abstract werk. Ook gebruiken ze veel symbolen uit de Chinese cultuur maar gebruiken deze in nieuwe zin: bijvoorbeeld een dumpling van klassiek porcelein, van waaruit de zijkant een mens komt. Of een prachtig geborduurde klasieke jurk met er doorheen sexy lingerie in rode glimmende pailletjes. Verliefd was ik op de meisjesachtige in 'Marilyn Monroe' houding staande Chinese soldaat met snor! Gemaakt van glimmend zacht roze fiber glass ;-)) (zie ook toegevoegde foto)
Ook wel werk met een duidelijke politieke lading. In deze galerie sprak ik met 2 kunstenaars. De ene maakt werkt geïnspireerd op de communistische kunst, maar dan in pastelkleuren en iedereen heeft een felroze babyspeen in mond. Volgzaam, niets zeggen, monddood, hulpeloos, dat straken deze schilderijen uit. De andere maakt op Mao portretstijl geïnspireerde werken, maar dan met gewone mensen. In zwartwit, met een rode signaalkleur voor de lippen, de nagels, iets op de kleding. Bij hen liet ik de naam Ai Wei Wei vallen en ze staken lachend de duimen in de lucht.
Ondertussen was het opgehouden met zachtjes regenen en in de plenzende regen ging ik naar het hostel. Daar heb ik een kamer met schone douce en wc, handdoeken, spiegel, bureau, wifi op de kamer voor 25 euro. Er is ook een wat donker maar gezellige bar, waar je kunt ontbijten, drankjes drinken, etc. Er zijn vooral Aziatische gasten, maar ook een Amerikaans stel en twee Vlaamse vriendinnen. Iedereen heeft een laptop of iPad bij zich en Skyped dagelijks met het thuisfront!
Gisteravond kwam ik in gesprek met een Italiaans meisje dat net een week in Shanghai was. Ze gaat er wonen als expat en is nog op zoek naar...ja eigenlijk alles. Vandaag had ze geprobeerd een bankrekening te openen, maar was na 2 uur onverrichter zaken naar kantoor gegaan om een assistent te gaan halen. Zoals ze zei: alleen het bordje zegt 'international clients desk' daarna houdt het op. Ook een simkaart kopen was een uitdaging. Gezellig met haar gegeten in de hippe wijk Xintiandi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten