Ik zit al een tijdje 'mentaal te kauwen' op een boekje. Nog nooit ben ik, direct na het lezen van de laatste pagina, een boek overnieuw gaan lezen. Pas toen realiseerde ik mij hoeveel lagen in dit verhaal zitten. Ik heb het over dit boekje van nog geen 100 pagina's: Andermans huis van Silvio d'Arzo. Op het eerste gezicht lijkt het een simpel verhaaltje. Pastoor in klein bergdorpje, die iedereen kent, inclusief familiegeheimen, ontmoet een oude vrouw. De pastoor vertelt het verhaal en via zijn gedachten leer je het harde en eenzijdige leven van bergbewoners in Italië van vlak na de Tweede Wereldoorlog kennen.
Het verhaal lijkt een beetje voort te kabbelen en voortdurend denk je, dat er 'iets' staat te gebeuren. Maar er gebeurt eigenlijk niets. Wel heb ik mij verbaasd over de primitiviteit en leegte van het leven in deze bergen. Geen verharde wegen, de ontwikkelingen in de rest van de wereld lijken volkomen voorbij te gaan aan het bijna middeleeuwse leven van deze introverte geitenhoeders en boeren. De pastoor lijkt iemand die ooit een goede opleiding genoot, maar die door de simpelheid van het leven in het dorp en de enorme afstand tot de rest van de wereld niet erg ruimdenkend is. Toch kan hij goed observeren en heeft ook een dosis zelfspot. De oude vrouw heeft een zwaar en hard leven achter de rug en kind noch kraai die om haar geeft.
De pastoor raakt geïntrigeerd door deze vrouw, die iedere dag in de rivier kleren voor de dorpsbewoners en darmen voor de slager wast. Ze woont met haar geit in een gammel afgelegen huisje. Ze heeft zich als enige van het dorp nog nooit bij de pastoor gemeld en dat kan hij niet begrijpen. Uiteindelijk komt ze naar hem toe om hem een belangrijke vraag te stellen. Er ontstaat een spanning tussen die twee, die tussen de regels door, een bijna erotisch karakter heeft.
Het uitblijven van het antwoord van de pastoor op de vraag van Zelinda is niet onverwacht. Toch laat het zowel de pastoor als de lezer in verwarring achter. Een heel bijzonder boekje.
Geplaatst op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten