
Vorige week vrijdag ben ik met 2 vriendinnen naar Doe Maar geweest. Live in Gelredome. Echt geweldig! Wat kunnen die mannen nog steeds goed spelen. En wat een tijdloze hits hebben ze toch gemaakt. Ze komen allemaal langs: Een nacht alleen, 32 jaar, De Bom, Smoorverliefd, Belle Hélène, Doris Day, Is dit alles, Pa, Nachtzuster, ga zo maar door.
Joost Belinfante, ooit bandlid van Doe Maar, vertolkt met heel veel plezier zijn hit Nederwiet. We zingen onze kelen schor. Doe Maar heeft ook wat collega's uitgenodigd. Van ongeveer "hun tijd". Het Goede Doel, Toontje Lager, VOF de Kunst, en samen spelen ze hun grote hits. Maar die zijn duidelijk gedateerder, ouderwets bijna. Alleen Frank Boeijen met Kronenburg Park is net zo tijdloos als Doe Maar. En dan iemand van de nieuwe garde. Bij Liever dan lief verschijnt Gers Pardoel! Alle dames joelen, alle mannen kijken wat zuur, haha!
De tijd heeft ook voor deze mannen niet stil gestaan. Er zijn een boel grijze haren bijgekomen en vast ook wat rimpels. En Ernst begint duidelijk wat te kalen, maar heeft nog steeds van die guitige ogen waarmee hij het publiek inkijkt. Dat kunnen we allemaal goed volgen, omdat het decor een grote videowand is, waarom live beelden zijn te zien, maar ook beelden van vroeger. Bij het nummer Rumah Saya wordt de wand gebruikt om video's van het oude Indonesië te laten zien. Ernst draagt het nummer op aan alle mensen die besluiten in een nieuw land een nieuw bestaan op te bouwen. Heel erg mooi. Ik heb het mijn mijn telefoon op video opgenomen, kijk maar even mee.
Wat zijn jouw herinneringen aan Doe Maar?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten