dinsdag 26 juli 2011

De kleine prins in de melkweg

De bewoner van Planeet B612 uit het verhaal van Antoine de Saint-Exupéry is een wereldvreemd mannetje met een geheel eigen blik op de wereld. Gisteren zag ik een kleine Prince met zijn eigen boodschap in onze Melkweg. Beetje wereldvreemd, maar met een eigen funky sound. En deze Prince trakteerde ons op een feestje!


Het gonsde zondagavond op Twitter… Prince gaf een verrassingsconcert in de Melkweg! Dat komt niet alle dagen voor en hoewel ik al onderweg naar bed was, besloot ik toch even te gaan kijken. Het was een grote mensenmassa op het Leidseplein voor de ingang naar de Melkweg. Ik was alleen en besloot niet door te zetten om een kaartje te bemachtigen.

Maandag met de lunchpauze was Prince het gesprek van de dag. En die avond zou hij nog een concert geven. Ik hakte de knoop door, dit wilde ik toch meemaken! En zo belandde ik, rond een uur of 6, met een paar collega’s en een vriendin in de wachtrij voor de Melkweg. €100 contant op zak, wat te drinken en te eten, paraplu voor als het toch ging regenen.















In zo’n rij maak je vrienden. Prince-fans, geïnteresseerden, de spanning, de gezelligheid, het delen. Het maakt de avond tot een belevenis. Erick, Karin, Loes, Joke, zonder jullie niet zo'n gezellige avond! De rij wachtenden krulde zich via het Leidseplein tot voor de Stadsschouwburg. Rond kwart over 10 werd iedereen onrustig, de wave werd ingezet, een paar “tussen-sneekers” werden uitgefloten, iedereen dikte wat in. 11 uur ging de deur open, snel een kaartje, de jassen opgehangen en de zaal in. We namen direct bezit van de
'Vip-loge'.

De grote zaal van de Melkweg is een gezellige en intieme ruimte voor een concert. Aan de zijkanten twee tribunes met een trap. En op de trap, rechts vooraan, stonden wij. We konden het podium aanraken, de luidsprekers trouwens ook… De spanning liep op en om half 1 was het dan eindelijk zo ver: daar verscheen His Royal Badness!

Ruim 2 uur lang nam Prince ons mee op een heftige muzikale tocht. Ik ben geen fan, ken maar weinig nummers, maar dat deed niet af aan het plezier. Zijn muzikaliteit toont hij door naadloos te switchen van de typische Prince-ritmes, via heftige bonkende rock, naar zwaar psychedelische klanken uit zijn synthesizer tot aan complexe Jimmy Hendrix-achtige rifs op zijn elektronische gitaar. En dan gaat hij over op funky beats en zijn welbekende hoge stemgeluid.

De zaal explodeert bij de eerste klanken van Kiss. Deze introverte man is een podiumbeest, hij kan het publiek met een paar simpele beats opzwepen. Zelden heb ik een man zo elegant en gracieus zien bewegen. Fascinerende handen…
Beetje ijdel is’ie ook ... Hij laat de zaal ruim 10 minuten klappen, fluiten, roepen, voeten stampen, voordat hij een toegift wil spelen. Maar dan gaat het dak eraf. Tijdens een cover-medley met o.a. Play that funky music en Le Freak (c’est chic) mogen we nog één keer los. De sound blijft onmiskenbaar Prince.
 En ik? Ik genoot….


Reageren? Leuk, maar graag op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)

2 opmerkingen:

  1. En wat is volgens jou de boodschap van Prince, naast het feit dat hij predikt "real music by real musicians for real music lovers"

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hartelijk dank voor je verslag(je). Het is als een doekje voor het bloeden. Dergelijke optredens zijn de krenten in de pap. Prince op z,n best. Zeker niet te vergelijken met de jukebox die gisterenavond werd afgedraaid. Typisch geval van; u vraagt en wij draaien. Kennelijk is dat wat het Nederlandsche publiek wil horen. Dit hebben we 10 jaar geleden ook al eens meegemaakt ten tijde van de Rainbow Children tour. Twee avonden Ahoy. De eerste avond was Jazzzzzzz in optima forma en het publiek reageerde niet of nauwelijks. Zij wilde hits horen en mee kunnen blèren.
    Op uw verzoek.De tweede avond werd geprezen want het publiek was tevreden. Muzikaal stond het in de schaduw van de vorige avond.

    Als ik jouw verslag lees krijg ik nog steeds een naar gevoel in mijn buik. Een gevoel van spijt. Ik had na jouw eerste tweet gelijk in de auto moeten springen en naar Amsterdam moeten blazen. Dan was ik er ook getuige van geweest. Zo'n gemiste kans vreet. Prince behoort nu eenmaal tot de crème de la crème onder de artiesten. Er zijn zoveel goede artiesten en bands maar er zijn er slechts enkelen die er bovenuit steken. Die iets bijzonders neerzetten. En of je er nu van houd of niet; kwaliteit verloochend zich niet.
    Deze man behoort tot de allergrootste en ik hoop dat we er nog lang van mogen genieten.

    Tot slot een tip; luister ook eens naar de progressievere albums van Prince zoals N.E.W.S - Xpectation of The Rainbow Children
    Geniet er van.

    Groet van Ferry (muziekgek)

    BeantwoordenVerwijderen