Kleine persoonlijke tic van mij, ik volg graag stukken van bepaalde correspondenten in landen die mij boeien. En ik ga me dan een beetje hechten aan deze mensen, die mij vaak jaren lang op de hoogte houden met hun eigen blik en vaak ook persoonlijke verhalen. Verdrietig was ik dus, toen ik hoorde dat Garry van Pinxteren, jaren trouwe kracht in China, haar post zou verlaten.
En met verbazing, maar ook een “ja natuurlijk” gevoel, las ik dat Bettine Vriesekoop haar plaats zou opvullen. Bettine kennen we allemaal nog als onze kampioen tafeltennisspeelster, die met gedrevenheid haar doel probeerde te bereiken. Ze was al een tijdje eindredacteur bij het radioprogramma Simek ’s nachts en ik wist dat ze meer dan geïnteresseerd was in China en Chinees studeerde. Dus met de Olympische Spelen in aantocht geen rare keuze. Maar toch, wat een plek om je eerste ervaring op te doen als journalist/correspondent.
In het pas verschenen boek “Duizend dagen in China” vertelt ze openhartig over deze tijd. Die niet makkelijk was en waarin ze keihard gewerkt heeft. Ze heeft alles moeten leren en dan is ze ook nog eens alleenstaande moeder. Maar de liefde voor China, de Chinese bevolking en cultuur spreekt van iedere pagina. Herkenbaar voor diegenen die al eens in het land zijn geweest. Een must voor iedere reiziger die naar dit land toegaat.
Het boek gaat over China, over het leven als buitenland correspondent en over haar passie voor China. Wat mij het meest is bijgebleven, is dat mensen zeer afhankelijk zijn van hun lokale bestuurders. Als zij enig niveau bezitten, dan vaart een gemeenschap daar wel bij. Maar als zij corrupt zijn, onontwikkeld, zonder kennis, etc, dan zijn de mensen aan hun lot overgeleverd. Dat blijkt uit verhalen over diefstal van kinderen, vervuiling van drinkwater, van veiligheid in mijnen.
En hoewel Bettine geen tafeltennisspeler meer is, zijn de herinneringen niet ver weg. Ze gaat naar haar oude trainingslocatie, ziet haar oude coach terug. Mooie verhalen, zo tussen de journalistieke observaties en persoonlijke ervaringen. Een aanrader dit boek!
Reageren? Leuk, maar graag op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten