Het zal je maar gebeuren: je stottert en moet koning worden. Toespraken houden, bij grote bijeenkomsten, maar nog belangrijker, voor het nieuwe medium radio. Dat is het verhaal van The King’s Speech, de film die vannacht de 4 belangrijkste Oscars won.
Een zeldzaam goede film, gaat dat zien, gaat dat zien… Mooi, omdat het een persoonlijk verhaal is met een menselijke gelaagdheid. Niet een historisch kostuumdrama, hoewel alle grote lijnen wel degelijk op historisch materiaal zijn gebaseerd. Ik heb ervan genoten gisteravond.
De koning, dan nog Hertog van York en tweede in lijn van opvolging, na zijn broer Edward, wordt geholpen door Lionel Logue, een Australische spraaktherapeut. De kleinzoon van Logue vertelt hoe hij in familie archieven de belangrijkste documenten vond:
Colin Firth acteert meesterlijk, tot op de kleinste details toont hij de schaamte, de angst als er in het openbaar gesproken moet worden. De regisseur spaart hem niet. In de eerste scene gaat de hertog op weg naar een toespraak voor een vol Wembley stadion, die tevens door de BBC Radio live naar alle delen van het koninkrijk wordt uitgezonden. De spanning bouwt zich op, niet alleen bij de hertog, maar ook bij ons als kijker. En als het dan fout gaat…
Het gevoel dat mij bekruipt, als ik met iemand praat die stottert, loopt van bereidwilligheid, via de behoefte om rustig te blijven en te luisteren, daarna te helpen, naar het gevoel van pijn over het gevecht dat iemand levert en waar je niets aan kunt doen. Precies dat gevoel wordt in beeld gebracht, via de gezichten van de mensen die naar zijn toespraak luisteren, zijn vrouw (de oude Queen Mum!) die zielsveel van hem houdt, tot zijn vader en broer, die hem eigenlijk een sukkel met een gebrek vinden.
In de NRC van 16 februari schreef Michiel Louter er een prachtig stuk over: Filmstotteraar niet langer een schlemiel (pdf 944 kB). Heel bijzonder hoe hij zijn eigen verhaal en gevoelens combineert met filmrollen over stotteraars door de jaren heen.
Reageren? Leuk, maar graag op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten