maandag 27 oktober 2008

Mijn vuilnisbelt


Ik woon al jaren in de Jordaan en ik geniet nog iedere dag. Maar sinds ik verhuisd ben (5 straten verderop, dat wel) erger ik me mateloos: aan de vuilnis. Tegenover mijn huisje is een straathoek. Niets bijzonders. Maar op een of andere manier heeft deze hoek een enorme aantrekkingskracht op mensen die hun vuilnis willen buitenzetten.

2x per week ophalen is toch genoeg?
In Amsterdam Centrum wordt twee maal per week de vuilnis opgehaald. Best royaal, vind ik, maar wel erg fijn. Toen ik nog op 40m2 woonde, en geen balkonnetje had, was ik heel blij als ik mijn zak weer op straat mocht zetten. Zeker met een warme zomer! In onze straat wordt op maandag en donderdag het vuil opgehaald.

Pleur het gewoon neer!
Toch hebben mijn buurtgenoten op de andere dagen ook enorme behoefte om hun zakken buiten te zetten. Maar niet getreurd, 30 meter verder in de volgende straat, wordt op dinsdag en vrijdag het vuil opgehaald. Je zou dus zeggen dat iemand dan met zijn zak even naar de andere hoek loopt? Nou, nee. “Gewoon lekker makkelijk neerpleuren, die zak”, lijken ze te denken. En als er één schaap over de dam is…

Bellen met de Afdeling Leefmilieu
Wat doe je dan, als welopgevoede burger? Mensen vriendelijk aanspreken als je het ziet. Maar vaak gebeurt het ’s nachts, in het donker. Dan bel je de volgende dag de Milieupolitie. Afdeling Leefmilieu heten ze tegenwoordig. Meestal krijg ik dan Pamela aan de lijn. “Ik ga het doorgeven”, zegt ze nog vriendelijk. In het begin werden de zakken nog opgehaald, en nagekeken op een adres. Als dat werd aangetroffen, kon er een boete worden uitgedeeld. Maar de laatste tijd blijft de zak gewoon staan. “Mijn collega’s hebben het heel druk, mevrouw”, vertelt Pamela. Dat heeft dus ook weinig zin.

Betrokken burgers? Genoeg!
Dus proberen betrokken straatgenoten andere middelen uit. Een creatieve buurman heeft bakken met planten in de hele straat gezet en dus ook op de straathoek. De buurman is voortvarend bezig en schildert ook alle deuren over om graffiti tegen te gaan. Dat ligt weer niet bij iedereen even goed, want hij doet gewoon, hij vraagt het niet… Ondanks het goede initiatief zie ik al weer een burenruzie geboren worden!

Stadsjutters
Hele inventarissen worden er bij ons wekelijks buiten gezet. En dat heeft weer een aantrekkingskracht op troepen “stadsjutters”. Ken je die? In Amsterdam hoef je helemaal je spullen niet naar de Kringloopwinkel te brengen. Binnen de kortste keren zijn je goede spullen zo weer meegenomen! Krukje over? Zet het buiten en binnen 10 minuten is het weg. Maar deze stadsjutters scheuren ook zakken open om te kijken of daar nog wat in zit. En de hele inhoud ligt dan op straat. Voor mijn deur! Zucht.

Iemand nog een goede oplossing?

zondag 26 oktober 2008

Boekenplanken te koop

Update 15 juni 2009:
Ze zijn er nog steeds, maar niet voor lang! Dus wil je ze hebben, mail me en je kunt ze gratis afhalen!

Ja, vandaag een blogpost met een schandalig commerciële doelstelling. Ik wil graag mijn mooie boekenplanken verkopen. Door een vakman gemaakt, bedoeld om te combineren met een spetterend mooie strakke italiaanse designkast.

Maar helaas, Jencikova ging failliet. Naast dat ik mijn aanbetaling kwijt ben, krijg ik ook geen kast. Snik. Het zou echt super mooi worden, hoogglans wit, greeploos. Helemaal verliefd was ik op de kast. Maar toen deze niet geleverd werd, voelde ik al de nattigheid hangen. Brieven gestuurd, vriendelijk gebleven, boos geworden, maar er zat geen beweging in. De klachten op internet over dit bedrijf hoopten zich op en toen kwam het bericht: failliet en ik kon naar mijn centen en de kast fluiten.

Toen heb ik besloten om bij Ikea twee kasten te kopen. Kon ik eindelijk de laatste dozen uitpakken, 6 maanden na de verhuizing. Maar nu zit ik dus met deze mooie planken. Wie o wie kan ik gelukkig maken met de planken. Ze zijn door een vakman gemaakt, Rob, timmerman, decorbouwer, winkelinterieurbouwer en de man van mijn altijd fantastische hulp Dina.

Het zijn zware planken, mooi dik, 4,5cm en je kunt ze schilderen in ieder gewenste kleur. Van MDF gemaakt, en de pinnen die je in de muur moet boren, zijn 35 cm lang.

dinsdag 21 oktober 2008

Kevertje heeft me in de steek gelaten


Vanochtend voor het eerst: Mijn Kevertje liet me in de steek en wilde niet starten. Dat had ik geheel aan mezelf te danken: ik had de accu niet afgekoppeld en het alarm trekt dan de accu leeg. Wat nu? Startkabels bij de hand, maar geen hulp.

Gelukkig rijdt er binnen een paar minuten een afzichtelijk busje met een even afzichtelijke man de straat binnen. Maar goed, een werkende motor is alles wat ik nodig heb. Met wat vrouwelijke charmes kan ik hem overhalen mij even te helpen. Binnen een paar minuten loopt de motor!

Joehoe, broem broem, daar gaan we weer!

maandag 20 oktober 2008

Overzeese vriendschap

Afgelopen zaterdag had ik een feestje. Mijn beste vriendinnetje Aryette, haar man Edwin en haar zoontje Niek waren vanuit Dubai weer in Nederland. En Niek is net 1 jaar geworden. Tijd dus voor een feestje en een uitstekende gelegenheid om weer even bij te kletsen.

Gelukkig had ik Yet al een week eerder uitgebreid gesproken, want op zo'n feestje, hoe gezellig ook, kom je niet tot hele diepe gesprekken. Op dit feestje aan de Kralingse Plas vroeg iemand of mijn vriendschap met Aryette niet heel erg was veranderd. Want met die enorme afstand zou het wel veel oppervlakkiger zijn geworden. Nou nee, dat is het eigenlijk niet!

Aryette en ik kennen elkaar al vanaf de middelbare school. Tijdens onze studententijd hadden we ieder een eigen leven, maar daarna bleek onze vriendschap sterker dan ooit. Beiden hebben we genoten van een wereldreis. Aryette stond onverwacht in Bangkok voor mijn neus en ik ben met Ed en Yet tot twee keer toe een stuk meegereisd.

Nu Yet in Dubai woont, is de kwantiteit in contact misschien wel minder, maar ik geloof niet de kwaliteit. Ik ben al een paar keer in Dubai geweest. Dat zijn heerlijke bezoekjes. Niet alleen de stad, waar shops, leuke uitjes en heerlijke restaurants in overvloed zijn, maar ook dat Aryette en ik een paar dagen lang kunnen bijkleppen. Samen ontbijten en dan de hele dag door kletsen. En 's avonds met Ed erbij. Hele intensieve dagen zijn dat, waar alle belangrijke onderwerpen de revue passeren.

Vorige zondag hadden Aryette en ik een paar uur de tijd om bij te kletsen. Eigenlijk veel te weinig. Maar genoeg om de belangrijkste zaken te laten passeren. Kwaliteit dus, dat maakt onze vriendschap zo bijzonder.

dinsdag 14 oktober 2008

Istanbul, stad van onbegrensde mogelijkheden

Zoals ik al eerder schreef op dit blog heb ik een heerlijk weekend in Istanbul gehad. Met mijn vriendinnetje Karlijn heb ik genoten van het weer, de stad en het eten. Ga je ook? Lees even door, dan geef ik je de beste tips voor dagtochtjes, lekker eten en goed shoppen. Met dank aan Annelotte, de collega van Karlijn die ons 4 A4tjes met insiders tips gaf, en Titia, die er een paar weken eerder was.

Alles voor de culturele toerist
Deze categorie kan zich echt uitleven. Want de stad die ook bekend is onder de naam Constantinopel en later Byzantium heeft een geschiedenis van eeuwen her. In de historische oude binnenstad liggen bezienswaardigheden van wereldformaat. Wat dacht je van de Aya Sophia: eerst kerk, later moskee, nu museum. Wat een prachtig gewelf. Vergeet vooral niet naar de eerste etage te gaan waar je een prachtig uitzicht door de ramen hebt Daar merk je hoe groot dit gebouw eigenlijk is. Of de Blauwe Moskee, nog steeds als godshuis in gebruik, met prachtige tegeltjes. Tegenover deze twee toppers ligt, verscholen onder de oppervlakte de Basilica Cisterne, een ondergronds waterreservoir met de uitstraling van een kerk en prachtig verlicht (het decor van James Bond's From Russia with Love!). En niet te vergeten het Topkapi paleis, met enorme diamant en mooie uitzichten over de Bosporus. Dan door naar de Grand Bazaar en de Spice Bazaar, maar daarover meer in de "shopping sectie".

Genieten van de stad Om stad beter te leren kennen, zijn we gewoon rond gaan lopen. Sowieso moet je dan dus lopen over de Galatabrug. Hier staan altijd, dus ook om 12 uur 's nachts (!), mensen te vissen. En als denkt dat ze wat vangen......ja drie piepkleine visjes....ahum. Als je van de oude stad via de Galatabrug naar de overkant loopt, heb je prachtig zicht op de Galatatoren. Aan deze kant is het minder toeristisch, maar wel veel restaurantjes en winkels. Je kan je natuurlijk omhoog lopen (vindt Karlijn heerlijk;-) maar ook Europa's eerste metrolijn nemen, Tünel. Het is een ondergronds kabelspoorlijntje dat je naar het begin van Istanbul's beste winkelstraat brengt, Istiklal Cadessi. En ook die hoef je niet uit te lopen. Vanaf daar kun je een schattig historisch trammetje nemen naar het Taksimplein. Vanaf daar loop je makkelijk de wijk Cihangir in. Het doet aan als een rustige, maar hippe wijk. Een paar winkeltjes, goede restaurants, kinderen spelen op straat en je vermoedt dat de hoogste appartementen een prachtig uitzicht hebben. Totdat je zelf aan de rand komt en je over de oude stad heen kijkt. Dan weet je het zeker, hier is het goed leven! En als je naar beneden loopt, kun je kiezen: een waterpijpje met jonge hippe Istanbulli's in het Tophane park of een bezoek aan het Istanbul Modern.

Eindeloze zonsondergangen
Het water van de Bosporus domineert de stad. Het levert prachtige vergezichten op, vooral met zonsondergang. Natuurlijk kun je een Bosporustourtje per boot doen. Het kost een paar centen en zie je in 1,5 uur de stad vanaf het water. Als je dit aan het einde van de dag doet, kom je met avondlicht weer terug bij de Galatabrug. Maar je kunt natuurlijk ook genieten van het uitzicht op andere plekken, zoals in het Topkapi paleis en vanaf de straten van Cihangir, maar ook vanaf de Aziatische kant. Neem eens de ferry, bijvoorbeeld naar Üsküdar. Loop dan in zuidelijke richting tot Kiz Kulesi. Hier vindt je langs de boulevard kleedjes en kussentjes en kun je turkse thee en nootjes eten. Helaas geen biertje, maar een prachtige zonsondergang gegarandeerd. Geen toeristen! En ja, dan heb ik het nog niet gehad over al die prachtige dakterrassen van verschillende restaurants (zie Eten-sectie).

Een hele dag Bosporus
Langs de Bosporus lijkt het leven een beetje op de Riviera. Wij hebben een dag genoten van de zon door langs de boulevard te lopen van dorpje naar dorpje. Prachtig wonen: oude houten zomerhuizen, luxe appartementen. Mooie boten die afgemeerd liggen aan de kade. Er zijn verschillende baaien, de mooiste vond ik die van Istinye, voorbij de tweede Bosporusbrug. Vlakbij ligt ook het Sabanci museum. In een prachtige villa vind je naast een collectie kalligrafie ook een moderne vleugel. Soms zijn hier grote tentoonstellingen, wij zagen bijvoorbeeld werk van Salvador Dali. Er is ook een restaurant met prachtig uitzicht en "brute" gerechten. Goed voor een lunch bijvoorbeeld. Bebek ademt de sjieke sfeer uit van Cannes of Nice. Er zijn de duurste boetiekjes en veel terrassen. Je schijnt er heerlijk vis te kunnen eten. Maar een drankje is ook al geweldig. Als je dan verder loopt naar Arnavutkoy, zie je een eiland in de Bosporus liggen. Een bootje brengt je er naar toe. Van 1 mei tot half september kun je hier geweldig genieten van het zwembad! Ja, dat lees je goed, een prachtig zwembad, waar grote tankers voorbij varen! Helaas waren wij net iets te laat, maar hiervoor ga ik nog een keer terug! Inclusief groot restaurant met erg aardige mensen. Overigens is dit van de voetbalclub Galatasaray, dus neem het woord Fenerbahçe niet in de mond.

Ervaar de hamam
Je houdt ervan of niet, maar een bezoekje aan een traditionele historische hamam is toch wel een belevenis. Ik ben naar de Cağaloğlu Hamam geweest, met een prachtig interieur. Het kost een kleine 45 minuten om helemaal rozig, ontspannen en vooral schoon het badhuis weer uit te komen. In een grote ruimte, die ook wel koude ruimte wordt genoemd, maar toch best warm is, kan je je overgieten met water. De warmte komt van onderaf dus het marmer op de vloer en middenin op een verhoging is heerlijk warm. Er is ook de hete kamer, een klein en heet hokje. Na een tijdje, als je poriën goed open staan, komt een turks wasvrouwtje je schrobben zoals je nog nooit hebt meegemaakt. Schoon ben je dus zeker. Ze gebuikt heerlijke zeep en later volgt de massage. Af en toe krijg je een instructie om je af te spoelen. En na afloop een kopje thee en je babbelt nog even na in de grote ruimte waar je je in hokjes kunt omkleden. Om niet te missen!

Wat adressen

Ons hotel:
Pera Rose Hotel, vlak bij Taksim Tünel. Geweldige locatie, aardige mensen, goede kamers.
Zie ook mijn review op Tripadvisor.

Restaurants:
5Kat (oftewel de 5e etage).
Prachtig dakterras, gekke barokke inrichting, fantastisch uitzicht.
360
Rondom uitzicht over de stad, prachtig terras, lekker eten, wel wat toeristisch, maar prima tent
Hamdi
Is wat toeristisch, even een tafeltje boeken op de 4e etage aan het randje. Dan eet je de lekkerste kebab van de stad met uitzicht op Galata en de Bosporus. Een toppertje!
Nevizade Sokak
Een straatje achter Istiklal Cadessi met allemaal restaurantjes. Je eet er verschillende mezze die je kunt kiezen van een bord. Heerlijk. Zoek er een uit waar ook locals zitten, een uitstekende avond gegarandeerd.

Shoppen
Je kunt echt alles krijgen in de Grand Bazaar, van leren tassen via T-shirtjes via lampen naar aardewerk. In de Spice Bazaar (of Egyptische Bazaar) kun je dat ook en zie je nog een aantal kruidenwinkels met de geurigste spullen. Istiklal Cadessi is een lange winkelstraat met grote winkels en veel plekken om te lunchen en koffie te drinken. Een soort Kalverstraat, met een snufje PC.

Oh ja, ik heb ook nog wat foto's gemaakt....

woensdag 8 oktober 2008

Niet bij de EU? Hier gebeurt het!



Op de foto: de Bosporusbrug met moskeeën tijdens zonsondergang

Net terug van een lang weekend Istanbul. Wat een heerlijke stad. Alles te doen, lekker cultureel en toeristisch, maar ook lekker eten en de mooiste dakterrassen, heerlijk weer (overdag 26º, 's avonds 20º) en de altijd indrukwekkende Bosporus. Iedere stad wordt mooier van water, een indrukwekkende rivier of een mooie zee. En Istanbul heeft het allemaal.

De stad en de mensen zijn ook zeer modern. Je ziet dat er de laatste decennia veel is opgeknapt. De meest centrale buurten in het Europese gedeelte zijn nu duidelijk "upmarket". De stad straalt uit dat ze "hot and happening" is. Wat de stad zo spannend maakt, is dat het duidelijk islamitisch is, maar met een enorme moderne vibe. De moskeeën domineren de stad en vooral in het Aziatische gedeelte zie je veel vrouwen met hoofddoeken. Maar er zoeft ook een moderne tram door de stad, er zijn fantastische hippe tenten, veel mensen spreken engels. Aan de oevers van de Bosporus liggen de mooiste terrassen en kun je shoppen in de duurste boetieks.

Je merkt het, ik heb een geweldige tijd gehad. Maar als je met de Turken praat, merk je ook dat ze behoorlijk zijn geschoffeerd door de halfbakken houding van de EU. Ze hebben een zoveel dynamischere economie dan Bulgarije, de overheid is lang niet zo corrupt als Roemenie en de mensen zijn beter opgeleid dan de Polen en toch is het nog niet goed genoeg. En dat terwijl dit land zoveel kan toevoegen aan de diversiteit van Europa en een brug kan vormen naar het Midden Oosten. Ze lachen om ons. Ga eerst maar jullie banken redden! Dan zien we over 5 jaar wel weer of we bij Europa willen! Tja, daar staan we dan, met onze "oude economie".

Ik ga nog een reisverslagje schrijven en de foto's publiceren, maar dat komt later!